Vissen in Wales, juli 2015
In juli 2015 heb ik een vistrip van een week gemaakt naar Zuid-Wales, naar het gebied van de rivieren Wye en Usk. Kenners fluisteren dan meteen “gewijde vliegviswateren…”.
Om de zaken nu eens goed aan te pakken, de noodzakelijke
vaardigheden en een beetje “water sense”op te doen, ben ik een dag op stap
geweest met Frank Williams, een FFF (Fly Fishing Federation) en MCI (Master Casting Instructor) visgids en instructeur (zie zijn website www.frankwilliamsflyfishing.co.uk voor meer informatie).
Ik ben met Frank in contact gekomen via de site www.wyeuskfoundation.org, de
organisatie die allerhande zaken regelt rond het beheer en gebruik van de
rivieren. Frank regelde vooraf voor mij de visvergunning van het Environmental
Agency via het postkantoor en de dagvergunning voor de eerste beat. Via de
website van de Foundation kon ik on-line vergunningen voor andere beats boeken.
“Syml”, zoals de Welshman zegt.
Dag 1 – De beginselen.
We ontmoetten elkaar op de beat Ty-Newydd aan de Wye. Na uitgebreid
e-mail contact is kennis maken “in levenden lijve” een stuk eenvoudiger. We
bespraken nogmaals snel wat mijn wensen waren, welk materiaal daarvoor geschikt
was, stapten in ons waadpak en gingen naar de rivier.
De Wey is op deze beat zo’n 70 m breed, dus was het voor
Frank niet moeilijk om een stek te vinden met verschillende watertypen dicht
bij elkaar. Hij wilde me vier technieken leren:
-
Across & down met een nimf, wat eigenlijk de
standaard methode is;
-
Upstream met een droge vlieg;
-
Duo nymph met duo-indicator, een mix van Chech
en French nymphing;
-
New-Zealand style, een droge vlieg met een nimf
eronder.
Op de website van Frank zijn een paar instructiefilmpjes over
deze technieken te zien. Dat komt goed uit, want ik had geen tijd om
zelf foto’s te maken. Wat ik op deze dag vooral leerde was dat er in elk
watertype vis zit én te vangen is, als je de juiste methode toepast. Dat is
deze dag prima gelukt; elk van de vier technieken leverde vis op!
Dag 2 – Zelf aan de slag.
Deze dag heb ik op de beat van Penpont aan de Usk gevist.
Deze rivier is wat kleiner, zo’n 20 m breed en daardoor overzichtelijker.
Dit maakte het echter niet eenvoudiger om een vis te vinden en te vangen. Na een half uur ving ik een kleine, prachtige forel met een donkergroene rug, en in de loop van de dag volgden er nog een paar.
Dit maakte het echter niet eenvoudiger om een vis te vinden en te vangen. Na een half uur ving ik een kleine, prachtige forel met een donkergroene rug, en in de loop van de dag volgden er nog een paar.
Na een helde dag vissen stond de teller op vijf. Niet
indrukwekkend, maar het was een prachtige dag geworden. Vlak voordat ik het
water uitstapte zag ik een diepe geul onder een dode boom. Eén worp en… “Fish
on!”
Met natte handen in slecht licht een foto maken met een
mobieltje bleek niet eenvoudig. Vier keer geprobeerd, één foto gelukt… En ja,
de vis heeft ook een staart.
Dag 3 – Talybont Reservoir.
Na twee dagen ingespannen wadend vissen besloot ik een dag
rustig aan te doen en vanaf de oever het reservoir te bevissen. Dat leek
eenvoudiger dan het was…
Bij aankomst zag ik veel vis onder de kant, maar het bleek
onmogelijk deze te vangen. Rond het middaguur namen deze vissen pauze. Na mijn lunchpauze bleven de
vissen inactief, dus ging ik op zoek naar
een andere stek.
In de beschrijving van de beat werd gesproken over de vissen, die in de buurt van de dam rondzwerven, dus daar dan maar proberen. Twee worpen
en… “Fish on!”
Dag vier – Glanusk Tymawr.
Deze beat bestaat uit een aaneenschakeling van “pockets”, “gutters”
en “glides”. Met de technieken Duo nymph en NZ style zocht ik deze af. In de
eerste geul, recht voor de hut, ving ik de eerste forel, lekker vlot dus. Verder
stroomopwaarts vond ik een poel, waar ik ineens drie vissen achter elkaar ving!
Stevige forellen van 35 – 40 cm.
De vierde uit deze poel was van een ander kaliber. Waar de
stevige forellen zich vlot lieten landen, wilde deze niet echt meewerken. In
een lange run sprintte hij stroomop en liet zich niet stoppen. Pang!!! Een
beetje sip waadde ik stroomafwaarts, op zoek naar nog zo’n hotspot. Een uur
later had ik weer zo’n poel gevonden, en hier ving ik vier forellen achter
elkaar!
Al met al, acht vissen in het net. Een dag met een gouden
rand! En zo druk, dat ik geen tijd had om foto"s te maken...
Dag vijf – Pantyscallog.
Deze beat ligt aan de bovenloop van de Usk en heeft wel wat
van een bergbeek: smal, ondiep, overwoekerd… De ideale plaats om mijn Hardy
Midge (7 ft. voor een 3-lijn) in te zetten. De beat wordt in tweeën gedeeld
door een waterval, dus eerst maar “boven” proberen… Een prachtig stuk viswater, maar ik wist geen
vis te vinden.
Het werd dan ook tijd voor de lunch, bij de waterval.
Daar aangekomen knoopte ik een echt zware Hare’s Ear aan om de poel te bevissen. Hier hoef je alleen je nimf in het water te laten zakken en met de stroom mee te laten driften. Bij de tweede drift was het raak…
Het werd dan ook tijd voor de lunch, bij de waterval.
Daar aangekomen knoopte ik een echt zware Hare’s Ear aan om de poel te bevissen. Hier hoef je alleen je nimf in het water te laten zakken en met de stroom mee te laten driften. Bij de tweede drift was het raak…
Na de lunch viste ik nog wat stroomafwaarts, maar eigenlijk
was het wel klaar. In een snelstromende geul haakte ik de laatste vis van deze
trip, maar kon hem niet in het net krijgen. Tijd om in te pakken, terug naar Talgarth…
