Luiden !

Aanstaande club avond , 25 april, staat alweer bijna voor de deur......
De bindinstructeurs Marcel en Gertjan breken zich het hoofd over wat we nu weer eens zullen binden.
Wat er ook uit zal komen, neem in ieder geval je bind spullen mee.
Het weer is er niet naar om lekker te gaan werpen op het veld, dus er zal  gebonden gaan worden !
Als je nog zwarte binddraad meeneemt naast je gereedschappen zal het best goed komen.

Gertjan.

Ronde Bleek April 2016

Ronde Bleek, 19-04-2016.

Vorig jaar zijn we met een klein team (Ben, Leo en Marcel) op een vrijdag naar de Ronde Bleek geweest. Dit keer zijn we op dinsdag gegaan, met een iets kleiner team (zonder Leo). De gedachte daarachter was: in het weekend is de hengeldruk hoog, dus maandag laten we de vis tot rust komen, zodat we dinsdag een topdag kunnen beleven!

De weersverwachting was goed: wisselend bewolkt, fris, een windje op het water; prima visweer. De heenreis verliep voorspoedig, behalve dat stukje file bij Eindhoven. Dus om half negen gingen we het water op met het bekende tafereel: overal op het meer vis aan het oppervlak. Kringetjes, kringen, kolken, plonsen alsof er iemand met bakstenen gooit, springende vis… De vraag is dan: wat doen ze daar… head & tailend “iets” van het oppervlak pakken, vlak onder het oppervlak emergers onderscheppen, gewoon maar een beetje rondzwemmen….

Ik probeerde het eerst met een droge vlieg (Hawthorn), Ben ging aan de slag met dieper zinkende vliegen (Squirmy Worm, Woolly Bugger). De eerste aanbeet liet niet lang op zich wachten; een flinke forel probeerde mijn droge vlieg van het oppervlak te slurpen. Doordat ik hem recht op me af zag komen had ik wel een timing probleem met het zetten van de haak. Uiteindelijk liet de forel zich niet foppen; ik denk dat ik de vlieg uit zijn geopende bek trok. Pech…

Even later werd de Bugger van Ben gegrepen, wat resulteerde in een kromme hengel.

Er volgde een vreemde drill van een zware vis, die vooral diep wilde blijven. Was het een karper? Of een steur? Vals gehaakt, misschien? Ben had al een vis verspeeld doordat de leadertip iets scherps onder het vlot raakte, dus deze vis werd toch op afstand gehouden om dat soort problemen te voorkomen. Na een stevige drill lag er een kapitale regenboog in het net. Foto volgt…

De dag was gered, maar daarna werd het wel stil rond ons vlot. Verkassen naar de benedenwindse hoek van de plas leek de oplossing te bieden. Daar haakten we nog een paar vissen; jammer voor mij niet goed genoeg om ze in het net te krijgen. Dat lukte Ben beter. Dat werd ook opgemerkt door de andere vissers: ineens lagen er twee vlotten en drie belly boten op “onze stek”. Deze vissers gebruikten de “buzzer methode”: een erg lange leader met twee of drie buzzers en een grote beetverklikker. Een beetje laten driften op de wind, een paar achtjes draaien en concentreren. Zo wisten zij ook een paar visjes te vangen…

Door de drukte op de stek – en de verwachte drukte op de terugweg – besloten we er geen lange dag van te maken. Nog een uurtje proberen op de stekken van de ochtend bracht nog een vis voor Ben in het net, en daarna terug naar de stijger. Bleef ik dan met lege handen, zonder vis? Vlak voor de stijger zag ik een paar forellen draaien. Snel de Bugger erbij en … hangen! De vis, bedoel ik: even later had ik een mooie forel van een kleine 50 cm in het net.

Al met al was het weer een heerlijke dag op het water: goed weer, mooie en sterke vis, maar weer geen makkelijke visserij.